Marszałek
Józef Piłsudski doszedł do władzy pod hasłem
sanacji ( z łac. sanatio - uzdrowienie), czyli uzdrowienia
stosunków politycznych, stąd nazwa popierającego go obozu – sanacja. W
autorytarnym systemie sanacji pozostawiono parlamentarne struktury.
Rolę partii politycznych ograniczono jednak do minimum. Ośrodkiem władzy stały się ponad parlamentarne
gabinety fachowców, składające się głównie z kadry oficerskiej sprzyjającej marszałkowi. Rząd pracował za pomocą dekretów prezydenckich, co pozwalało ominąć procedurę zatwierdzania ustaw przez
parlament. Cały system władzy opierał się na władzy Piłsudskiego i jego otoczeniu, głównie składającym się z wojskowych, od lat wiernych marszałkowi. Ważnym aspektem władzy był kult Piłsudskiego, który zaznaczył się głównie w latach trzydziestych.